Beril Erem

1976 yılında İstanbul’da doğdu. Ege Üniversitesi Turizm Fakültesinde lisans, Bahçeşehir Üniversitesi’nde de işletme yüksek lisans eğitimini tamamladı. Kısa bir dönem turizm sektöründe çalıştıktan sonra, 12 yıl uluslararası bir firmada pazarlama iletişimi yöneticiliği yaptı. 2007-2014 yılları arasında bir dergide “Eni Konu” adlı köşesinde dönemin politik ve sosyolojik sorunlarını sarkastik bir dille eleştirdiği yazılar yazdı. 2017 yılında, online dergi SenVeBen’de “Uykusuz Klavye” mahlasıyla, çoğunlukla kadınlara yönelik şiddetin duygusal yansımalarını, kadın-erkek ilişkilerinde bireylerin çarpık ve totaliter yargılarının neden olduğu sorunları, birlikte varoluş çabalarının yarattığı sancıları irdelediği kısa hikâyeler yazmaya başladı. Halen aynı dergide editörlük ve yazarlık yapan Beril Erem, evli ve iki kız çocuğu annesidir.

Ruhdanlık

Buzsuz içerdi rakısını. Su da koymazdı. Hayatı bulandırmadan, nasılsa öyle yaşardı. Bu netliğini öpmek isterdim hep. Gücendirmeden. Merak uyandırmadan. Öyle ya da böyle bir yolunu bulamadım. Gitti. Bütün netliğini alıp, kendi keskin geleceğine benimkini bulandırıp gitti. Şimdi çamurlu bir suda yüzen bir balık gibi, beni çevreleyen hayatı bilip ne zaman sınırıma toslayacağımı görmeden yaşıyorum. Hayat buzlu rakı. Üzerine de su. Tadı öyle güzel.

“Sen misin?” diye sordu bir gün.

“Başka kim olacaktı ki?”

“Bilmem,” diye cevapladı.

“Beklediğin başka biri mi var yoksa?” diye dalga geçerek sordum.

Gücendi.

Kendimi bu kadar onun merkezine yerleştirmeme kızdı.